dag 14

Vandaag begon onze dag om half 9. We zouden door dhr Ma en z'n vriend opgehaald worden. Deze vriend heeft een klein busjes waar we allemaal net inpassen. Dhr Ma zelf zat op een opklapbaar stoeltje in het gangpad. Het was 2 uur rijden voor we aankwamen bij... DE Chinese muur!

Eenmaal daar aangekomen zijn we met een lift (soort van ski lift) naar boven gegaan. Blijft eng zo hoog. Nadat we boven aangekomen zijn hebben we een tijd afgesproken dat we terug bij het busje zouden zijn: half 4. We zijn met een groep vertrokken links de muur op. Dit had onze docent vorig jaar ook gedaan en hij vond dit wel een aanrader.

Zoals je op de foto's zult zien waren er onwijs veel bergen en dalen. De treden waren ongelijk, heel klein of heel groot. Zo kon je het ene moment 2 treden per keer nemen en was het andere moment 1 tree 3/4 van m'n onderbeen hoog. De heen weg naar de top ging redelijk goed. De groep van 5 slonk af naar 3. We zijn gelopen tot aan het punt waar onze docent vorig jaar ook geweest is. Hier eenmaal aangekomen was er een Canadees die ons vertelde dat we eigenlijk nog even moesten doorlopen naar het volgende punt omdat je daar zo een mooi uitzicht had. Ondertussen zijn de 2 die we verloren waren onderweg op eigen houtje boven gekomen en 2 anderen ook! Hele prestatie om met zo veel nog zo een eind te lopen!

Maar goed.. door de Canadees zijn we met 7 man naar het volgende punt gelopen! Dit was echt een hele opgave! Het afdalen was lastig omdat je iedere stap die je zet moet opletten of je niet gaat glijden. Daarna liep je weer een deel vlak langs een afgrond! Uiteindelijk zijn we bij het punt aangekomen.. en de Canadees had gelijk! Het was er prachtig!

Op deze plek kwamen we een chinees mannetje tegen die vroeg of we bier of water wilde en hij beweerde ook nog dat het koud was.. dit vonden we gek. Op de Chinese muur ver van de opstoppunten, koud drinken? Hoe deze man het deed geen idee, maar hij had koud drinken! We hebben hem waarschijnlijk zijn dagloon gelijk aangevuld want we hadden allemaal wel trek in iets kouds.

Nadat we daar even hadden gezeten en mooie foto's hadden gemaakt van het prachtige uitzicht. Zijn we terug gaan lopen want het was ondertussen 15:10. Oeps, we zouden sowieso te laat komen maar de docent vond het ook een geldige reden. De anderen waren overigens minder blij en we hebben ook regelmatig berichtjes gehad of telefoontjes waar dat we bleven.

De terugweg viel erg zwaar. Het was veel dalen en het begin was dit lastig omdat het nog niet gerenoveerd was. Iedereen begon wel last te krijgen van z'n benen. We waren dan ook erg blij dat we eindelijk bij het startpunt waren en naar beneden konden op de rodelbaan. Uiteindelijk waren we om 5 uur terug bij de bus! Maar we hebben een onvergetelijke ervaring gehad en ik had het niet willen missen. Als souvenier hebben we een stukje steen meegenomen van de muur.

We hebben daarna nog zeker 3 uur in t busje gezeten, omdat het was erg druk op de weg.